Obowiązek ubezpieczenia emerytalnego dla osób prowadzących własną działalność gospodarczą w Niemczech!
Dnia 22.09.2013 został wybrany nowy Parlament Republiki Federalnej Niemiec. Partią przegraną jest FDP, która nie osiągnęła wystarczającego poparcia, przez co nie może być reprezentowana w Bundestagu.
Temat wprowadzenia obowiązku państwowego ubezpieczenia emerytalnego dla osób prowadzących własna działalność jest tematem poruszanym już od 2012 roku. Obecnie przedsiębiorcy w Niemczech są zwolnieni z obowiązku odprowadzania składek emerytalnych do państwowej kasy emerytalnej (Deutsche Rentenversicherung) i mogą ubezpieczyć się na własną rękę.
Powinność ta, jest już wprowadzona w większości krajów europejskich i w najbliższym czasie zostanie wprowadzona w Niemczech. Minister Federalny, Ursula von der Leyen (CDU), chcę zabezpieczyć system emerytalny, którego problemem są osoby pracujące samodzielnie. Największym przeciwnikiem projektu ustawy była partia FDP, która wraz z CDU budowała Rząd Niemiec. W związku z ostatnimi wydarzeniami politycznymi, obowiązek emerytalny to kwestia czasu.
Ze względu na niski przyrost naturalny oraz postęp medyczny, który wiąże się z wydłużeniem okresu życia, społeczeństwo niemieckie starzeje się a emerytury są finansowane ze składek obecnych płatników podatkowych. Skutkiem tego są coraz większe składki emerytalne oraz coraz niższe emerytury.
Brak odpowiedniego zabezpieczenia na starość przez osoby prowadzące własną działalność powoduje, iż musza one przejść na tzw. socjal i korzystać z pomocy społecznej Państwa.
Obowiązkowa regularna składka miesięczna w państwowej kasie emerytalnej będzie wynosić 548,10 € miesięcznie!!!
Zwolnienie z tej składki otrzymają jednak osoby, które udowodnia, iż posiadają wystarczające zabezpieczenie prywatne. Osoby, które nie są w stanie wykazać posiadania minimum egzystencjalnego w wieku emerytalnym (67 lat) będą obowiązkowo ubezpieczone w kasie państwowej!
Oferujemy bezpłatne doradztwo oraz sprawdzenie wpływu wprowadzenia nowych przepisów oraz i ich konsekwencji dla Państwa jak i możliwości wcześniejszego zwolnienia z obowiązku płacenia państwowych składek emerytalnych. Chętnie odpowiemy na wszelkie pytania!
System emerytalny w Niemczech
Państwo Niemieckie opracowało koncept trzech filarów emerytalnych. Ze względu na niski przyrost naturalny, co wiąże się ze starzeniem się społeczeństwa niemieckiego, coraz ważniejsze jest zadbanie o własną przyszłość emerytalną.
Koncept trzech filarów:
Państwo niemieckie oferuje dofinansowania do emerytury (tzw. Zulagen), dla osób zatrudnionych oraz ich rodzin. Więcej: RIESTER RENTE
Koncept trzech filarów:
- państwowa emerytura w Niemczech, która zależna jest od przepracowanych lat pracy, w których zostały odprowadzone składki socjalne jak i wysokości naszych dochodów brutto. Niestety emerytura wynosi około 30% naszych dotychczasowych zarobków, co nie pozwala na utrzymanie dotychczasowego standardu życia, zmuszając nas do rezygnowania z niektórych przyjemności.
Państwo niemieckie oferuje dofinansowania do emerytury (tzw. Zulagen), dla osób zatrudnionych oraz ich rodzin. Więcej: RIESTER RENTE
- renta zakładowa to fundusz emerytalny, który oferuje nam nasz pracodawca. Dodatkowe składki na emeryturę są odciągane od naszej wypłaty (kwoty brutto) i inwestowane w fundusz emerytalny. Dzięki temu zarówno my, jako pracobiorca oraz nasz pracodawca zaoszczędzamy na składkach socjalnych jak i podatku. Renta zakładowa (betriebliche Altersvorsorge) to jedna z legalnych form oszczędności podatkowych (Einkommensteuer) oraz opłat socjalnych (Sozialabgaben).
- ostatni filar to prywatne ubezpieczenie emerytalne, które wypracowywuje dużo wyższy kapitał emerytalny, gdyż wpłacone składki są inwestowane w akcje. Szczególnie opłacalny dla młodych osób, które już z najniższą składką miesięczną, mogą profitować z wysokiej emerytury prywatnej, mając całkowity udział w zyskach. Plusem jest skrócony okres płacenia składek, który wynosi 30 lat (w zależności od oferty), a nie jak w przypadku renty państwowej do końca okresu pracy.
Obowiązkowe ubezpieczenie w Niemczech
Z dniem 1 stycznia 2009 wprowadzona została w Niemczech reforma służby zdrowia, wiążąca się z nałożeniem na każdą osobę zamieszkałą na terenie Niemiec, obowiązku ubezpieczenia. § 193 Gesetz über den Versicherungsvertrag (VVG).
Ustawa o umowie ubezpieczeniowej § 193 Osoba ubezpieczona; Obowiązek ubezpieczenia.
(3) Każda osoba zamieszkała w Niemczech zobowiązana jest do tego aby w przedsiębiorstwie ubezpieczeniowym dopuszczonym w Niemczech do prowadzenia takiej działalności gospodarczej zawrzeć i utrzymywać, także w imieniu reprezentowanych prawnie osób trzecich niemogących wykonać tego samodzielnie, ubezpieczenie zdrowotne, obejmujące co najmniej zwrot kosztów za leczenie ambulatoryjne i szpitalne, lub świadczenia określone taryfą przewidującą absolutne i procentowe wkłady własne za leczenie ambulatoryjne i szpitalne każdej osoby ubezpieczonej, ograniczone w skali roku kwotą 5.000 €.
(4) W przypadku kiedy zawarcie ubezpieczenia ma miejsce później niż w przeciągu jednego miesiąca od momentu obowiązku jego zawarcia zgodnie z akapitem 3 w zdaniu 1, należy uregulować dodatek do składki. Wynosi on jedną składkę miesięczną za każdy następny zaczęty nieubezpieczony miesiąc, a od szóstego nieubezpieczonego miesiąca za każdy następny zaczęty nieubezpieczony miesiąc wynosi on jedną szóstą miesięcznej składki. W wypadku jeśli okres nieubezpieczenia jest niemożliwy do ustalenia, przyjmuje się, że osoba ubezpieczana niebyła co najmniej pięć lat ubezpieczona. Dodatek do składki jest regulowany jednorazowo z bieżącą składką.
Gesetz über den Versicherungsvertrag (Versicherungsvertragsges – VVG)
§ 193 Versicherte Person; Versicherungspflicht
(3) Jede Person mit Wohnsitz im Inland ist verpflichtet, bei einem in Deutschland zum Geschäftsbetrieb zugelassenen Versicherungsunternehmen für sich selbst und für die von ihr gesetzlich vertretenen Personen, soweit diese nicht selbst Verträge abschließen können, eine Krankheitskostenversicherung, die mindestens eine Kostenerstattung für ambulante und stationäre Heilbehandlung umfasst und bei der die für tariflich vorgesehene Leistungen vereinbarten absoluten und prozentualen Selbstbehalte für ambulante und stationäre Heilbehandlung für jede zu versichernde Person auf eine betragsmäßige Auswirkung von kalenderjährlich 5.000 Euro begrenzt ist, abzuschließen und aufrechtzuerhalten.
(4) Wird der Vertragsabschluss später als einen Monat nach Entstehen der Pflicht nach Absatz 3 Satz 1 beantragt, ist ein Prämienzuschlag zu entrichten. Dieser beträgt einen Monatsbeitrag für jeden weiteren angefangenen Monat der Nichtversicherung, ab dem sechsten Monat der Nichtversicherung für jeden weiteren angefangenen Monat der Nichtversicherung ein Sechstel eines Monatsbeitrags. Kann die Dauer der Nichtversicherung nicht ermittelt werden, ist davon auszugehen, dass der Versicherte mindestens fünf Jahre nicht versichert war. Der Prämienzuschlag ist einmalig zusätzlich zur laufenden Prämie zu entrichten.
Ustawa o umowie ubezpieczeniowej § 193 Osoba ubezpieczona; Obowiązek ubezpieczenia.
(3) Każda osoba zamieszkała w Niemczech zobowiązana jest do tego aby w przedsiębiorstwie ubezpieczeniowym dopuszczonym w Niemczech do prowadzenia takiej działalności gospodarczej zawrzeć i utrzymywać, także w imieniu reprezentowanych prawnie osób trzecich niemogących wykonać tego samodzielnie, ubezpieczenie zdrowotne, obejmujące co najmniej zwrot kosztów za leczenie ambulatoryjne i szpitalne, lub świadczenia określone taryfą przewidującą absolutne i procentowe wkłady własne za leczenie ambulatoryjne i szpitalne każdej osoby ubezpieczonej, ograniczone w skali roku kwotą 5.000 €.
(4) W przypadku kiedy zawarcie ubezpieczenia ma miejsce później niż w przeciągu jednego miesiąca od momentu obowiązku jego zawarcia zgodnie z akapitem 3 w zdaniu 1, należy uregulować dodatek do składki. Wynosi on jedną składkę miesięczną za każdy następny zaczęty nieubezpieczony miesiąc, a od szóstego nieubezpieczonego miesiąca za każdy następny zaczęty nieubezpieczony miesiąc wynosi on jedną szóstą miesięcznej składki. W wypadku jeśli okres nieubezpieczenia jest niemożliwy do ustalenia, przyjmuje się, że osoba ubezpieczana niebyła co najmniej pięć lat ubezpieczona. Dodatek do składki jest regulowany jednorazowo z bieżącą składką.
Gesetz über den Versicherungsvertrag (Versicherungsvertragsges – VVG)
§ 193 Versicherte Person; Versicherungspflicht
(3) Jede Person mit Wohnsitz im Inland ist verpflichtet, bei einem in Deutschland zum Geschäftsbetrieb zugelassenen Versicherungsunternehmen für sich selbst und für die von ihr gesetzlich vertretenen Personen, soweit diese nicht selbst Verträge abschließen können, eine Krankheitskostenversicherung, die mindestens eine Kostenerstattung für ambulante und stationäre Heilbehandlung umfasst und bei der die für tariflich vorgesehene Leistungen vereinbarten absoluten und prozentualen Selbstbehalte für ambulante und stationäre Heilbehandlung für jede zu versichernde Person auf eine betragsmäßige Auswirkung von kalenderjährlich 5.000 Euro begrenzt ist, abzuschließen und aufrechtzuerhalten.
(4) Wird der Vertragsabschluss später als einen Monat nach Entstehen der Pflicht nach Absatz 3 Satz 1 beantragt, ist ein Prämienzuschlag zu entrichten. Dieser beträgt einen Monatsbeitrag für jeden weiteren angefangenen Monat der Nichtversicherung, ab dem sechsten Monat der Nichtversicherung für jeden weiteren angefangenen Monat der Nichtversicherung ein Sechstel eines Monatsbeitrags. Kann die Dauer der Nichtversicherung nicht ermittelt werden, ist davon auszugehen, dass der Versicherte mindestens fünf Jahre nicht versichert war. Der Prämienzuschlag ist einmalig zusätzlich zur laufenden Prämie zu entrichten.
Praca w Niemczech
Szukamy współpracowników, kooperantów, przedstawicieli chętnych do współpracy w Niemczech.
Zapraszamy do nadsyłania swoich zgłoszeń (CV i list motywacyjny) na nasz adres pocztowy lub E-Mail: g.sepiolo@office-pro.eu
- wymagana jest dobra znajomość języka niemieckiego i polskiego
- znajomość obsługi komputera
- zdolność do samodzielnej pracy
- brak negatywnych wpisów do "Schufy"
Zapraszamy do nadsyłania swoich zgłoszeń (CV i list motywacyjny) na nasz adres pocztowy lub E-Mail: g.sepiolo@office-pro.eu
"Haczyki" w polisach ubezpieczeniowych
Jak zmusić Polaka do ubezpieczenia pielęgnacyjnego (Pflegeversicherung)?
Wystarczy przedstawić treść lub interpretację przepisów prawnych o obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego(nie ubezpieczenia pielęgnacyjnego!). Podstawa prawna: Ustawa o umowie ubezpieczeniowej (§ 193 Abs. 3 VVG)
• ubezpieczenie kosztów leczenia ambulatoryjnego i szpitalnego bez obraniczeń (zęby nie podlegają obowiązkowi ubezpieczenia),
• udział własny w kosztach leczenia do 5.000 € w roku,
• każda osoba zameldowana (niezależnie czy prowadzi działalność gospodarczą/Gewerbe) w Niemczech musi mieć ubezpieczenie zawarte w przedsiębiorstwie ubezpieczeniowym dopuszczonym do działalności w Niemczech w branży ubezpieczeniowej wg norm i zabezpieczeń niemieckich, podlegającym niezależnym niemieckim organom nadzorczym (BaFin). Konsekwencją nie posiadania ww. ubezpieczenia zdrowotnego może być nadpłacenie składek wstecz.
Uważny czytelnik zauważy, że w ww. przepisach nigdzie nie ma wzmianki o obowiązku ubezpieczenia pielęgnacyjnego (Pflegeversicherung). W takim razie dlaczego jest usilnie rozpowszechniana informacja, że w Niemczech jest obowiązek ubezpieczenia opiekuńczego? Chodzi oczywiście o dodatkowe profity. Jeżeli ktoś chce kupić samochód, dlaczego nie sprzedać mu dodatkowo przyczepy z aluminiowymi felgami?
Tylko w przypadku taryfy ubezpieczenia zdrowotnego na czas nieograniczony lub ubezpieczenia ustawowego (gesetzliche Krankenversicherung) konieczne jest zawarcie ubezpieczenia pielęgnacyjnego.
Większość tzw. „niezależnych maklerów“ ubezpiecza Polaków w takich taryfach, w których dodatkowo dochodzi jeszcze wysoki udział własny (Selbstbeteiligung). Aby nie straszyć klienta często jest ten temat przemilczany. Nawet na niektórych polisach ubezpieczeniowych nie jest on widoczny a ubezpieczony dowiaduje się o tym dopiero jak rachunki za leczenie nie są pokryte.
„Ze wszystkich taryf na rynku niemieckim wybrałem najlepszą!“ Pytanie tylko - dla kogo najlepszą? W taryfach bez ograniczeń czasowych są dopasowania składek (Beitragsanpassung). Wiele ubezpieczalni dopasowało się do wymagań klientów i wprowadziło „taryfy przynęty“ dzisiaj bardzo tanie a po kilku latach płacimy podwójnie. Dlaczego tak się dzieje, jakie są inne „haki“ i na co należy zwrócić uwagę więcej na naszych stronach internetowych lub w naszym biurze!
Wystarczy przedstawić treść lub interpretację przepisów prawnych o obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego(nie ubezpieczenia pielęgnacyjnego!). Podstawa prawna: Ustawa o umowie ubezpieczeniowej (§ 193 Abs. 3 VVG)
• ubezpieczenie kosztów leczenia ambulatoryjnego i szpitalnego bez obraniczeń (zęby nie podlegają obowiązkowi ubezpieczenia),
• udział własny w kosztach leczenia do 5.000 € w roku,
• każda osoba zameldowana (niezależnie czy prowadzi działalność gospodarczą/Gewerbe) w Niemczech musi mieć ubezpieczenie zawarte w przedsiębiorstwie ubezpieczeniowym dopuszczonym do działalności w Niemczech w branży ubezpieczeniowej wg norm i zabezpieczeń niemieckich, podlegającym niezależnym niemieckim organom nadzorczym (BaFin). Konsekwencją nie posiadania ww. ubezpieczenia zdrowotnego może być nadpłacenie składek wstecz.
Uważny czytelnik zauważy, że w ww. przepisach nigdzie nie ma wzmianki o obowiązku ubezpieczenia pielęgnacyjnego (Pflegeversicherung). W takim razie dlaczego jest usilnie rozpowszechniana informacja, że w Niemczech jest obowiązek ubezpieczenia opiekuńczego? Chodzi oczywiście o dodatkowe profity. Jeżeli ktoś chce kupić samochód, dlaczego nie sprzedać mu dodatkowo przyczepy z aluminiowymi felgami?
Tylko w przypadku taryfy ubezpieczenia zdrowotnego na czas nieograniczony lub ubezpieczenia ustawowego (gesetzliche Krankenversicherung) konieczne jest zawarcie ubezpieczenia pielęgnacyjnego.
Większość tzw. „niezależnych maklerów“ ubezpiecza Polaków w takich taryfach, w których dodatkowo dochodzi jeszcze wysoki udział własny (Selbstbeteiligung). Aby nie straszyć klienta często jest ten temat przemilczany. Nawet na niektórych polisach ubezpieczeniowych nie jest on widoczny a ubezpieczony dowiaduje się o tym dopiero jak rachunki za leczenie nie są pokryte.
„Ze wszystkich taryf na rynku niemieckim wybrałem najlepszą!“ Pytanie tylko - dla kogo najlepszą? W taryfach bez ograniczeń czasowych są dopasowania składek (Beitragsanpassung). Wiele ubezpieczalni dopasowało się do wymagań klientów i wprowadziło „taryfy przynęty“ dzisiaj bardzo tanie a po kilku latach płacimy podwójnie. Dlaczego tak się dzieje, jakie są inne „haki“ i na co należy zwrócić uwagę więcej na naszych stronach internetowych lub w naszym biurze!
Taryfa dla obcokrajowców
Oferta ubezpieczenia wypadkowego- zdrowotnego w taryfie dla obcokrajowców: Dla wszystkich którzy nadal mają wątpliwości: według §193 VVG wszystkie osoby mieszkające na terenie Niemiec są zobowiązane do zawarcia ubezpieczenia zdrowotnego. Jeżeli zawarcie ubezpieczenia ma miejsce później niż w przeciągu miesiąca od momentu obowiązku jego zawarcia, należy uregulować zaległe składki!
- W naszej taryfie dla obcokrajowców nie ma obowiązku nadpłaty zaległych składek ustawowych.
- Gwarantowana jest również stabilność składki. Wszystkie inne ubezpieczenia pod koniec roku, podnoszą drastycznie składki ubezpieczeniowe. Nawet o 20% do 40%!
- Wysokość składki w naszej taryfie jest zależna od wieku osoby ubezpieczonej. Składka ta nie podnosi się wraz ze wyrostem naszych dochodów!
- Bez koniecznosci zawierania umowy na wypadek wymagania opieki- ohne Pflegeversicherungspflicht
- Bez koniecznosci doliczania dodatkowego 10% dodatku do taryfy głównej! Ohne Altersrückstellung - w innych przypadkach, z każdej skladki ubezpieczeniowej pobierane jest 10% sumy wiecej, poniewaz z wiekiem klient produkuje wiecej kosztów.
Ubezpieczenie zdrowotne w Niemczech
Posiadanie ubezpieczenia zdrowotnego w Niemczech jest podstawą. Bez dopełnienia tej formalności nie założysz własnej działalności, nie zarejestrujesz się w urzędzie pracy ani nie uregulujesz prawa pobytu.
W Niemczech istnieją dwa równoległe systemy ubezpieczenia zdrowotnego - ustawowy i prywatny. Przeciętny niemiecki pracownik jest ubezpieczony w jednej z kilkuset niemieckich ustawowych kas chorych, do których muszą należeć wszyscy zatrudnieni zarabiający poniżej 3,8 tys. euro miesięcznie. W ustawowej kasie chorych płaci się składkę zależną wyłącznie od dochodu ubezpieczonego, w tej chwili średnio 15,5 proc. pensji (połowę płaci pracodawca, połowę zatrudniony). Osoby zarabiające więcej niż 3,8 tys. euro
mogą ubezpieczyć się w prywatnej kasie chorych, działającej na zasadach rynkowych albo też dobrowolnie pozostać w kasie ustawowej.
Decydując się na jeden z systemów ubezpieczenia zdrowotnego wiedz, że prywatne kasy chorych są finansowo korzystne dla osób zdrowych, młodych i samotnych, często okazują się pułapką w starszym wieku, kiedy wraz z pogarszającym się stanem zdrowia i powiększającą się rodziną, rośnie składka
w kasach ustawowych niepracujący współmałżonek i dzieci objęte są ubezpieczeniem bezpłatnie – w prywatnych trzeba płacić osobną składkę za każdego członka rodziny
po dokonaniu wyboru, nie jest możliwe przepisanie się z kasy prywatnej do kasy ustawowej!
osoby prowadzące własną działalność gospodarczą nie muszą ubezpieczać się w systemie prywatnym. Istnieje możliwość dobrowolnego ubezpieczenia ustawowego (Freiwilige Versicherung mit der Zustimmung von der Krankenkasse).
W Niemczech istnieją dwa równoległe systemy ubezpieczenia zdrowotnego - ustawowy i prywatny. Przeciętny niemiecki pracownik jest ubezpieczony w jednej z kilkuset niemieckich ustawowych kas chorych, do których muszą należeć wszyscy zatrudnieni zarabiający poniżej 3,8 tys. euro miesięcznie. W ustawowej kasie chorych płaci się składkę zależną wyłącznie od dochodu ubezpieczonego, w tej chwili średnio 15,5 proc. pensji (połowę płaci pracodawca, połowę zatrudniony). Osoby zarabiające więcej niż 3,8 tys. euro
mogą ubezpieczyć się w prywatnej kasie chorych, działającej na zasadach rynkowych albo też dobrowolnie pozostać w kasie ustawowej.
Decydując się na jeden z systemów ubezpieczenia zdrowotnego wiedz, że prywatne kasy chorych są finansowo korzystne dla osób zdrowych, młodych i samotnych, często okazują się pułapką w starszym wieku, kiedy wraz z pogarszającym się stanem zdrowia i powiększającą się rodziną, rośnie składka
w kasach ustawowych niepracujący współmałżonek i dzieci objęte są ubezpieczeniem bezpłatnie – w prywatnych trzeba płacić osobną składkę za każdego członka rodziny
po dokonaniu wyboru, nie jest możliwe przepisanie się z kasy prywatnej do kasy ustawowej!
osoby prowadzące własną działalność gospodarczą nie muszą ubezpieczać się w systemie prywatnym. Istnieje możliwość dobrowolnego ubezpieczenia ustawowego (Freiwilige Versicherung mit der Zustimmung von der Krankenkasse).
Abonnieren
Posts (Atom)